නාට්‍යය - මනමේ (මහාචාර්‍ය එදිරිවීර සරච්චන්ද්‍ර)
සේ සුරිඳු බරණැස් පුර පසිඳු//
රාජ්‍ය කරනා ඒ රාජ්‍ය කරනා
රුපු නොද බිඳ තේජසා//
පවර එ නිරිඳුගෙ පුත් කුමරා වෙමි
සතර ඉගෙන තක්සලාව ගොස් එමි//
දුලා මෙකුමරිය විවාහකරගෙන//
බලා පිටත් වෙමි බරණැස් පුරවර//
මේ අරණේ හිමගිර සිට දෙරණේ//
මාගෙ සරණේ වේ මාගෙ සරණේ
නැතහොත් වෙය මරණේ//
මුළු දඹදිවටම තොප මහ රජ වුව
මාගෙ විජිතය මෙය මම වෙමි අග රජ//
කවුද තට මෙහි පිවිසෙන්නට කීවේ//
අවසර නොමැතිව බල තට වන දේ//
රාජ්‍ය කරනා ඒ රාජ්‍ය කරනා
රුපු නොද බිඳ තේජසා//
පවර එ නිරිඳුගෙ පුත් කුමරා වෙමි
සතර ඉගෙන තක්සලාව ගොස් එමි//
දුලා මෙකුමරිය විවාහකරගෙන//
බලා පිටත් වෙමි බරණැස් පුරවර//
මේ අරණේ හිමගිර සිට දෙරණේ//
මාගෙ සරණේ වේ මාගෙ සරණේ
නැතහොත් වෙය මරණේ//
මුළු දඹදිවටම තොප මහ රජ වුව
මාගෙ විජිතය මෙය මම වෙමි අග රජ//
කවුද තට මෙහි පිවිසෙන්නට කීවේ//
අවසර නොමැතිව බල තට වන දේ//
This entry was posted
on Sunday, September 14, 2014
and is filed under
එදිරිවීර සරච්චන්ද්‍ර,
මනමේ
.
You can leave a response
and follow any responses to this entry through the
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
.
Posts
